Per 1 september 2014 mag ik mezelf cognitief gedragstherapeut VGCT noemen. Na een half jaar gewacht te hebben op de beoordeling van mijn N=1 kreeg ik een brief van harte gefeliciteerd uw N=1 is goedgekeurd. Ik heb een traantje weggepinkt. De studie tot cognitief gedragstherapeut was een intensieve studie. 1 jaar duurde de basisopleiding, 1 jaar de vervolgopleiding en dan ook moesten we 75 uur supervisie volgen bij een VGCT supervisor en 50 uur leertherapie. Een flinke deuk in je beurs, maar als je het haalt heb je ook wat. Een registratie bij de vereniging van de VGCT betekent erg veel. Het is een strenge beroepsvereniging waar ik graag deel van uit maak.